Update vanuit Gushegu!

Het is alweer ruim twee weken geleden dat ik jullie de laatste update gaf over hoe het hier in Ghana gaat! Natuurlijk is er in de tussentijd weer van alles gebeurd!

Ik ben hard aan de slag gegaan met mijn taallessen! En ik ben in ieder geval zover gekomen dat ik aan alle uitgebreide begroetingen mee kan doen in het Dagbani. Want nee, je houdt het hier niet alleen bij ‘goedemorgen’. Je moet op z’n minst nog wel even zeggen dat het een koele ochtend is (maakt niet uit hoe warm het is;), even vragen hoe het gaat, of er slaap was, hoe het werk gaat, hoe het met de familie gaat en ga zo maar door! Naast al deze uitgebreide begroetingen kan ik inmiddels heel wat eten benoemen zodat ik me kan redden op de markt en leer ik wat medische dingen in Dagbani.

De markt hier in Gushegu is een echt ding. Eens in de 6 dagen is het markt en daar loopt alles en iedereen voor uit. Heel veel mensen gaan hier de dingen verkopen van hun eigen farm, ze komen aanrijden met afgeladen motorkings om een dag op de markt te staan. Daarnaast is het ook bijna de enige plek waar verse groenten kunnen worden gekocht, wat op zich ook wel zo handig is :) Op deze momenten wordt het des te duidelijker hoe verwend we in Nederland zijn. Daar loop ik gewoon de supermarkt in en heb ik bijna keuzestress omdat ik net even niet precies weet in welk eten ik zin heb en er zoveel keuze is…

Wat ik echt enorm tof vond, nog mooier dan ik ooit van te voren had gedacht, is dat ik mijn eerste Ghanese bevalling heb meegemaakt! Een man en vrouw die vrienden zijn geworden van het team verwachtten een kindje. Omdat zij tot een stam behoren die in het ziekenhuis niet heel goed wordt behandeld had Gerben (tropenarts hier) aangeboden de bevalling op zich te nemen (wel in het ziekenhuis, maar dan onder onze zorg). Dat leidde ertoe dat ik op een donderdagmiddag samen met Esther (andere medische student) aan een ziekenhuisbed stond. Samen met haar ben ik continue bij deze vrouw gebleven, alle controles uitgevoerd etc. om ervoor te zorgen dat ze toch de zorg zou krijgen die nodig was. Toen de bevalling naderde kwam Gerben naar het ziekenhuis en hebben we eind van de avond het kindje mogen halen. Een moment om nooit te vergeten…!

Nu iets over Gushegu, Gushegu is de hoofdstad van Gushegu District. Het ziekenhuis van het district is daarom ook in Gushegu gevestigd. Naast het ziekenhuis zijn er in het district nog twee andere health centra. Daarnaast is de rest van het district aangaande zorgverlening ingedeeld in 26 zones. Het District Health Directorate wil in alle 26 zones een klein zorgcentrum creëren met minimaal één zorgverlener. Dit is nodig omdat voor veel mensen in de afgelegen gebieden het ziekenhuis helemaal niet te bereiken is. Momenteel zijn 9 zones voorzien (denk aan vaak maar één verpleegkundige die daar werkzaam is), de rest moet het nog zonder doen.

Zoals ik eerder vertelde is het doel van Project Share om een centrum voor zwangere vrouwen op te richten omdat, naar wat we nu weten, de zorg in het ziekenhuis minimaal en niet voldoende is voor het hele district. Maar we moeten eerst weten hoe de zorg in de verschillende health facilities daadwerkelijk is, maar met name ook wat het personeel ervan vindt. Daar ga ik dus mee aan de slag, ik wil zoveel mogelijk health facilities in het district langs gaan.

Deze week ben ik officieel met het onderzoek van start gegaan, beginnend bij het ziekenhuis in Gushegu. Het is een uitdaging om het systeem van het ziekenhuis (als dat er überhaupt al is;) enigszins te ontdekken. Roosters die niet kloppen, personeel wat niet weet wie er nu precies een dokter is en wie niet, werktijden waar heel wat mee te spelen valt, materialen die niet beschikbaar zijn, tekort aan personeel en ga zo nog maar even door…

Maar ik loop daar rond, volg heel veel verschillend personeel (verpleegkundigen, verloskundigen, doktersassistenten) en stel enorm veel vragen om te ontdekken hoe ze dingen aanpakken en waarom ze dat zo doen. Echt wel nodig, want ik heb na een aantal dagen al heel wat dingen mis zien gaan…

Het personeel reageert wel heel positief op mijn aanwezigheid. Ze vinden het heel interessant en voelen zich vereerd dat een blanke daar rondloopt en ook nog vragen stelt ‘om dingen te leren’. Vanwege het doel van het onderzoek ben ik voornamelijk te vinden op de maternity afdeling en heb ik dus al heel wat bevallingen bijgewoond (wat totaal geen straf is voor een in verloskunde geïnteresseerde geneeskunde student!). Ik focus mij nu voornamelijk op het observatiedeel van het onderzoek. Daarna zal ik ook met het interviewen van verschillend personeel aan de slag gaan.

Omdat ik komende week al een kijkje wil gaan nemen in één van de health centra verderop heb ik gisteren voor het eerst motor gereden. Natuurlijk zorgt dat naast alle medische bezigheden even voor een extra geniet momentje :) Zeker omdat de natuur hier nu ook prachtig is! Het is het einde van het regenseizoen, dus alles is nog mooi groen!

Tot slot hebben we afgelopen week nog een aantal teamfoto’s gemaakt, mede omdat een aantal van de studenten Ghana binnenkort gaan verlaten of al verlaten hebben. Bij deze hebben jullie ook een beeld bij het team!